به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ویلیام شکسپیر، شاعر و نمایشنامه‌نویس انگلیسی و خالق آثاری چون «هملت»، «اتللو»، «رومئو ژولیت»، «مکبث» و «تاجر ونیزی»، ۳۹۲ سال پیش، دیده از جهان فروبست.

شکسپیر در حالی بدرود حیات گفت که به پنجاه و دومین سالروز تولدش تنها سه روز باقی مانده بود.

از این شاعر بریتانیایی به عنوان شاعر ملی انگلستان نام می‌برند. وی در طول عمر خود ۳۸ نمایشنامه، دو شعر بلند داستانی و چندین و چند قطعه شعر شامل ۱۵۴ قطعه غزل خلق کرده است. نمایشنامه‌های شکسپیر به اکثر زبان‌های زنده دنیا ترجمه، و بارها و بارها در کشور‌های مختلف بر روی صحنه اجرا شده‌اند، به طوری که آمار دقیق اجراهای صحنه‌ای از آثار این نمایشنامه‌نویس هرگز مشخص نیست.

این شاعر در ۲۳ آوریل ۱۵۶۴ میلادی و در دهکده‌ای نزدیک به شهر استرتفورد انگلیس به دنیا آمد. وی در سن ۱۸ سالگی با «آن‏ هاتاوی» دختر ۲۶ ساله یک کشاورز، که در دهکده مجاور آنها ساکن بود ازدواج کرد. آنها در سال ۱۵۸۳ میلادی صاحب اولین فرزند دختر خود سوزانا و در سال ۱۵۸۵ صاحب یک پسر و دختر دوقلو شدند.

از آنجایی‌که شکسپیر برخلاف سایر مشاهر بریتانیایی آن زمان، از خانواده‌ای اشرافی نبوده، زندگینامه دقيقي از او در دسترس نیست. چیزی که در مورد وی مشخص است، این است که سال‌ها با یک گروه تئاتر کار می‌کرده و خرج زندگی را از این راه فراهم می‌آورده ‌است.

شکسپیر به زودی طعم شهرت را چشید و به واسطه ثروت و شهرتی که از نمایشنامه نویسی به دست آورده بود، در ۳۲ سالگی، نشان اصالت و نجیب زادگی را به وی و خانواده‌اش تقدیم کردند.

این نویسنده در دهه چهارم زندگی، مطرح‌ترین آثار نمایشی خود از جمله «اتللو»، «شاه لیر» و «مکبث» را خلق کرد و در ۴۵ سالگی مجموعه غزلیاتش را (که شامل ۱۵۴ غزل با موضوعاتی از قبیل عشق، عواطف انسانی و تضادهای بشری می‌شود) به چاپ رساند. 

هرچند شکسپیر مانند بسیاری از هنرمندان دیگر در زمان خودش آن طور که باید شناخته نشد، اما اکنون پس از گذشت بیش از ۴۰۰ سال از مرگش، همچنان در تمام کشور‌های جهان به عنوان یکی از مطرح‌ترین نویسندگان تاریخ از او نام می‌برند.