به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، «امالی» اصطلاحی است در فرهنگ اسلامی، به ویژه در حوزه حدیث، فقه و ادب عرب و عنوانی است برای بعضی کتاب‌ها که مطالب آن به شیوه خاصی از استادی شنیده شده و توسط شاگردان وی گردآوری شده باشند، به این صورت که مطالب را استاد یا شیخ روایت و املا می‌کند و شاگردان می‌نویسند و سپس همان نوشته را بر استاد عرضه می‌کنند. در پایان، مجموعه مطالب دیکته شده با ویرایش خود استاد تحت عنوان «امالی» منتشر می‌شود.

کتاب امالی شیخ صدوق متشکل از 97 مجلس است که مباحث هر مجلس مجموعه‌ای از معارف دینی، اصول اعتقادی، دستورات اخلاقی و مباحث متنوع مذهبی است. 

بعضی مجالس شیخ صدوق در مشهد مقدس و برخی در شهر ری برگزار و چهار مجلس پایانی کتاب در دهه آخر ماه شعبان سال 368 هجری قمری در مشهد مقدس املا شده‌اند. 

ابوجعفر محمدبن علی معروف به «شیخ صدوق» از بزرگان شیعه و محدثین قرن چهارم هجری قمری در شهر مقدس قم متولد شد و از عالمان حدیث به شمار می‌رود و تا پیش از 20 سالگی هزاران حدیث را با اسناد و راویان آن  به خاطر سپرد. وی 23 سال از زبان غیبت صغری و دوران نیابت دو نفر از نواب اربعه را درک کرده است. 

تالیفات شیخ صدوق افزون بر 300 کتاب ارزشمند در موضوعات مختلف دینی است که کتاب «من لایحضره الفقیه» او از جمله مهمترین منابع فقهی شیعه است که جزو کتب اربعه محسوب می‌شود. این فقیه و محدث بزرگوار در  70 سالگی در سال 381 در شهرری درگذشت و در نزدیکی مرقد سید عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد. 

کتاب امالی شیخ صدوق در دو جلد با ترجمه حسین عابدی با شمارگان دو هزار نسخه در 1600 صفحه و به قیمت 600 هزار ریال نخستین بار از سوی انتشارات آدینه سبز منتشر شده است.