به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین - شماری از کارهای اولیه ان سکستون که در آن شاعر امریکایی به موضوعات به نسبت شادمانه‌تری نسبت به کارهای معمول حزن‌آور خود پرداخته، توسط دانشمندان کشف شده و برای اولین بار پس از بیش از نیم قرن قرار است روی آفتاب را ببیند.

سکستون که به خاطر شعرش درباره بیماری‌های روانی و مرگ که برنده جایزه پولیتزر شد شناخته می‌شود، نوشتن را پس از بستری شدن در یک بیمارستان روانی به خاطر اختلالات روانی آغاز کرد. او که یکی از تحسین‌برانگیزترین شاعران ایالات متحده است، در سال ۱۹۷۴ در ۴۵ سالگی خودکشی کرد و چندین مجموعه شعر از خود شامل اولین کتابش «به سوی تیمارستان و نیمه راه بازگشتن» سال ۱۹۶۰ و «زندگی یا مرگ» سال ۱۹۶۷ که برنده جایزه پولیتزر شد را به جای گذاشت.

این کارها –چهار شعر و یک مقاله- در اواخر دهه ۱۹۵۰ نوشته شده‌اند. تمام این پنج قطعه بین جولای ۱۹۵۸ و جولای ۱۹۵۹ در روزنامه کریسچن ساینس مانیتور چاپ شدند. جایی که زاکاری تورپین، استادیار ادبیات امریکایی در دانشگاه آیداهو، زمانی که به دنبال آرشیو دیجیتال سکستون بود، پیدایشان کرد. تورپین پیش از این نوشته‌های گم‌شده والت ویتمن را نیز کشف کرده بود.

او گفت: «آنچه این شعرهای اولیه را خاص می‌کند این است که آدم می‌تواند ببیند که سکستون تا چه حد مسلط و مبتکر بوده، حتا در زمان اولین یا دومین سال‌هایش به عنوان شاعری که آثارش را منتشر می‌کند. با این حال همچنان می‌توان دید که پشت این کلمات فردی واقعی و پیچیده قرار دارد، یک سازنده درخشان کلمات که هنرش را آشکارتر و آشکارتر می‌سازد.»
وقتی تورپین و همکارش سابقه‌ای از آثار سکستون پیدا نکردند با بزرگ‌ترین دختر او، لیندا گری سکستون تماس گرفتند، زندگی‌نامه‌نویس و رمان‌نویسی که در ۲۱ سالگی وکیل ادبی مادرش شد.

گری سکستون گفت به خوانندگان این فرصت را خواهند داد تا روند رشد این شاعر شناخته‌شده را ببینند. او گفت: «خواننده‌ها می‌توانند ببینند که مادرم از کجا آمده. پس از آن خواندن دوباره آخرین شعرهایی که او نوشته معنای کاملا متفاوتی خواهد داشت. خواندن این کارها برای هر کسی که آثار ان سکستون را خوانده یا دوست داشته، جالب خواهد بود. اینجا نقطه آغاز او بوده.»

این اشعار و مقاله توسط ژورنال ادبی فیوگ در دانشگاه آیداهو منتشر خواهد شد. در مقدمه گری سکستون این آثار را به اندازه کافی ارزشمند توصیف کرده تا دنیا آنها را ببیند: «تلاش شاعری بسیار جوان برای یافتن خود در این ژانر، که اشتباهات خود را مرتکب می‌شود اما در عین حال استعداد بی‌چون و چرای خود را به نمایش می‌گذارد.»

گری سکستون گفت: «این اشعار نشان می‌دهد که سکستون تا چه حد روی هنر خود کار کرده. این اشعار ارزش کار بسیار و مداوم را استحکام می‌بخشند. او به من آموخت که برای اینکه در ژانر خودت رشد کنی باید پشتکار داشته باشی و مدام بنویسی. او معتقد بود که در نگاه کردن به عقب و آنچه پیش از این انجام دادی خجالتی وجود ندارد.»