به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از مجله‌ جی‌کیو، جورج ساندرز، نویسنده آمریکایی شهرتش را مدیون داستان‌های کوتاهش است. او بعد از سال‌ها فعالیت در حوزه داستان کوتاه نخستین رمانش با عنوان «لینکلن در باردو» را منتشر کرده و توانست برنده جایزه «من بوکر» 2017 شود.

ساندرز دومین نویسنده آمریکایی است که این جایزه را کسب می‌کند. جیسون ایزابل شاعر و ترانه‌سرای آمریکایی برنده جایزه موسیقی «گرمی اواردز» می‌گوید اشتراکات زیادی با ساندرز دارد.

آن‌ها در طول زندگی تنها یک‌بار همدیگر را ملاقات کرده‌اند.همین ملاقات بهانه انتشار گفت‌و‌گوی‌شان شده است که چیزی شبیه مناظره ادبی بین یک نویسنده رمان و یک ترانه‌سرا محسوب می‌شود، که بخش‌های کوتاهی از آن در زیر آمده است:

ساندرز: شنیده‌ام در جایی گفته بودی بین هنرمند و سرگرم‌کننده تفاوت وجود دارد. به نظرت مگر هنر چیزی غیر از این است؟ در زمان ما، به نظر من چنین چیزی وجود ندارد.

ایزابل: البته همیشه گفتم من یک هنرمند نیستم. ولی اعتقاد دارم هنر یک سرگرمی خوب است و وقتی بتوانید خوب مردم را سرگرم کنید، می‌توانید نام خود را هنرمند بگذارید. البته فکر دقیق من این نیست. هنر چیزی است که انسان به آن نیاز دارد.

ساندرز: من همیشه به دانشجوهایم می‌گویم حداقل در نوشتن داستان به علایق و سبک فکری مردم و اینکه چه چیزی آنها را سرگرم می‌کند، توجه داشته باشند. به نظر من هم در نویسندگی باید هدف سرگرم کردن مردم باشد.

ایزابل: من هم این‌گونه فکر می‌کنم.

ساندرز: خب، ولی یک جای کار ممکن است کمی از این مسئله فاصله بگیریم. یعنی هر نویسنده‌ای ممکن است همه انرژی خود را برای انکار این مسئله یا سرکوب آن در ناخودآگاهش به کار گیرد. چون همیشه انسان ایده‌آل گراست و همیشه دوست دارد در اوج قرار داشته باشد و رضایت دیگران چندان برایش مهم نباشد. ولی باید حواسمان باشد که هدف عشق واقعی است و نباید ریاکاری کرد.

ایزابل: دقیقاً همین‌طور است. من اطمینان دارم همه ما در زندگی از این لحظات تجربه کردیم.