به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، «مجله باستان‌شناسی» پژوهشکده باستان‌شناسی ایران، با رویکردی علمی -پژوهشی به‌صورت فصلنامه دو زبانه (فارسی و انگلیسی) در زمینه‌های باستان‌شناسی و علومی که رویکرد باستان‌شناسانه دارند منتشر می‌شود.

شماره نخست این مجله شامل مقالات «باستان‌شناسی: از کلنگ تا قلم؛حکمت‌الله ملاصالحی»، «کاربرد و محدودیت‌های تاریخ‌گذاری به روش رادیوکربن بر مبنای یافته‌های هفت تپه؛ بهزاد مفیدی نصرآبادی»، «پراکنش و توالی استقرارهای پیش از تاریخی غرب رودخانه کرخه، شمال خوزستان ؛ علی زلقی»، «کاوش در تپه چَلو: شواهدی از «مجموعه باستان‌شناختی بلخی - مروی» در دشت جاجرم ؛علی‌اکبر وحدتی، رافائل بیشونه، مارگارتا تنگبرگ و مرجان مشکور»، «خنجر، خود در جستجوی چیز دیگری است.

بررسی خنجرهای با حفاظ دسته‌ هلالی از میانه‌ هزاره‌ دوم تا سده‌های نخستین هزاره‌ اول پیش از میلاد؛ بابک رفیعی علوی»، «سنگِ سیاه؛ کاخی که دیگر نیست: کاوش در کاخ هخامنشی سنگ سیاه؛ دشتستان بوشهر؛اسماعیل یغمایی» «کاوش‌های باستان‌شناختی قلعه یزدگرد: گچ گنبد غربی؛ شادروان مسعود آذرنوش» و «بررسی و مطالعه بناهای قاجاری و اوایل پهلوی شهرستان دره شهر؛ مطالعه موردی: «قلعه‌ پوراشرف»، «قلعه‌ میر غلام هاشمی» و «قلعه جهانگیر آباد»؛ آرش لشکری، مجید ساریخانی و اکبر شریفی‌نیا» از دیگر مقاله‌های این نشریه است.

در مقاله «سنگِ سیاه؛ کاخی که دیگر نیست: کاوش در کاخ هخامنشی سنگ سیاه؛ دشتستان بوشهر» تالیف اسماعیل یغمایی می‌خوانیم: «کاخ بردک سیاه یکی از صدها کاخ شهر باستانی هخامنشی‌ها (تموکن) است. شناسایی و بررسی این منطقه که از سوی نگارنده در چندین فصل انجام یافته گسترش آن را تا محوطه باستانی (توج) یا (توز) و تا زیر لایه‌های دوره ساسانی و اسلامی آن با رویه‌ای نزدیک 30 تا 40 هکتار یقین می‌نماید. اگر در فرضیه کوچ پارس‌ها از استپ‌های سیبری یا کناره‌های دریاچه اورال تردید کنیم، می‌توان پیشنهاد کرد که خاستگاه پارس‌ها در حوزه دشتستان تا تنگ ارم بوده است.»