به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، تعدی در رویکرد سنتی بر اساس حضور مفعول در جمله تعریف می‌شود. به عبارتی چنانچه جمله‌ای علاوه بر فاعل به مفعول هم نیاز داشته باشد یک جمله متعدی نامیده و در مقابل اگر فعلی نیاز به مفعول نداشته باشد و با فاعل معنای آن کامل شود، نامتعدی نامیده می‌شود. تعدی در رویکرد معنایی گفتمانی هاپر و تامسون بر اساس عناصر و مولفه‌های متعدد تعریف می‌شود و جست‌وجوی این عناصر در واحدی به نام بند صورت می‌گیرد. وجود مولفه‌های مختلف در این رویکرد سبب می‌شود که تعدی شکل دو شقی سنتی‌اش را از دست داده و به صورت پیوستاری درآید.          
 
کتاب «رده‌شناسی گذرایی در زبان فارسی» بر اساس مقاله‌ای از هاپر و تامپسون به نام «تعدی در دستور و گفتمان» است. در این کتاب سعی شده است تئوری تعدی مورد نظر هاپر و تامسون را در زبان فارسی مورد سنجش و بررسی قرار دهد و به سوال‌هایی نظیر اینکه وضعیت تئوری هاپر و تامپسون در زبان فارسی چگونه است، مولفه‌های مطرح شده در این تئوری تا چه اندازه در داده‌های زبان فارسی قابل بازیابی‌اند، امکانات زبان فارسی در پدیده تعدی کدامند و از نظر گذرایی موقعیت زبان فارسی نسبت به زبان‌های دیگر چگونه است؟ پاسخ دهد.
 
فرضیه‌هایی که کتاب بر اساس آن‌ها شکل گرفته است عبارتند از، امکانات تعدی که هاپر و تامسون مطرح کرده‌اند به شکل کامل با داده‌های زبان فارسی سازگاری دارد، زبان فارسی در حوزه تعدی عملکردی شبیه به زبان انگلیسی دارد. زبان فارسی در حوزه تعدی امکانات گوناگونی دارد و مولفه‌های هاپر و تامسون به نسبت‌های متفاوت جزئی از این امکانات می‌باشند.
 
«رده‌شناسی گذرایی در زبان فارسی» به قلم صدیقه پورملکی یک کتاب پژوهشی است که در چهار فصل گردآوری شده و در فصل اول با عنوان «کلیات» به تعریف مفاهیم پرداخته، «الگوی تعدی در دستور و گفتمان» عنوان فصل دوم است که به مطالعه‌ی الگوی هاپر و تامپسون در تعدی همت گماشته، در فصل سوم «وضعیت زبان فارسی در حوزه‌ی تعدی» را کاویده و در فصل آخر به ارائه جمع‌بندی و نتایج پژوهش پرداخته است.
 
کتاب «رده‌شناسی گذرایی در زبان فارسی» را انتشارات ناسنگ در 240 صفحه با شمارگان 1000 نسخه و با بهای 18000 تومان منتشر کرده است.