به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «موزه‌های روستایی، روش مطالعه و ساخت» در چهار بخش موزه‌های روستایی، انجام مطالعات، ایجاد موزه و راه‌اندازی موزه توسط آناهیتا موسوی و مریم چهره آرا ضیا بری نوشته شده است.

در پیشگفتار کتاب «موزه‌های روستایی، روش مطالعه و ساخت»، به قلم سید محمد بهشتی، رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری آمده است: «موزه‌ها به طور کلی موظف به یادآوری هستند اما موزه‌های میراث روستایی در شرایط امروزین جامعه ما به طور اخص به ایفای نقش یادآوری گذشته نزدیک می‌پردازند.

در واقع در این روزگار موزه میراث روستایی راه حلی هوشمندانه برای درمان یکی از لایه‌های بحرانی است که جامعه ایرانی در آستانه سده جدید با آن دست و پنجه نرم می‌کند زیرا پدیده بحران مدنیت که نزدیک به شش دهه است گریبان جامعه را گرفته، شمار کثیری از روستاییان را نسبت به روستای خود غریبه و در شهرها نیز غریب کرد به همین دلیل این جمعیت کثیر هموطنان نسبت به گذشته نزدیک خود دچار نسیان شدند.

در این شرایط موزه میراث روستایی می‌تواند محیط و فضایی برای یادآوری حافظه کوتاه مدت آنها پدید بیاورد. یعنی کسانی که منشا روستایی دارند ولی در روستا متولد نشده و در شهر زندگی می‌کنند، از آنجا که تجربه زندگی در روستا و تماس با فرهنگ روستایی را ندارند ولی در بزنگاه‌هایی چون تربیت خانوادگی، مناسبات اجتماعی، ازدواج، مرگ و... ناگزیر از مواجهه و ارتباط برقرار کردن با آن می‌شوند، به واسطه یادآوری حافظه کوتاه مدت درهایی را برایشان بازکنیم تا بتوانند قطعات آن فرهنگ را کنار هم چیده و در یک لحظه همه آن را لمس کرده و بچشند.

در مقدمه کتاب نیز، محمود طالقانی، بنیانگذار و مدیر موزه روستایی گیلان به استقبال بی نظیر مردم اعم از بومی و غیر بومی از موزه میراث روستایی گیلان اشاره کرده و می‌نویسد: «بازدید مکرر آنان، در تاریخ موزه و موزه‌داری کشور بی سابقه است که این امر به روشنی بیانگر این واقعیت است که تا چه اندازه مردم سرزمین ما می‌خواهند با گذشته نزدیک و میراث پدران و مادران خود آشتی کنند و از آن بیاموزند.»