«کشت در خاکهای هیدروپونیک» کتابی تألیف وحید الهامی است که ضمن اشاره به مزایا و معایب کشاورزی بدون خاک، به موضوعاتی همچون تکثیر گیاهان به روش آب‌کشت، گیاهان سازش‌پذیر با کشت‌های بدون خاک، کنترل بیماری‌ها، اثرات رشد گیاهان و آزمون‌های گیاهی، نکات مهم در علائم کمبود عناصر غذایی، محیط‌های نگهدارنده و محیط‌های کشت آلی و مخلوط می‌پردازد.
.jpg)
مزایای کشاورزی بدون خاک
کشت بدون خاک مزیت‌های متعددی نسبت به کشت خاک‌محور دارد که در کتاب حاضر به برخی از آن‌ها اشاره شده است: «کشت بدون خاک را می‌شود در محیط‌های کنترل شده و در هر جایی انجام داد، چراکه به حاصلخیزی زمین متکی نیست. در نتیجه کشت بدون خاک از تغییرات زیست‌محیطی تأثیر نمی‌پذیرد. کشت بدون خاک در مصرف آب صرفه‌جویی می‌کند. در کشاورزی خاک‌محور، محصولات آب را از زمین می‌گیرند. کشت بدون خاک، راه‌‌حلی برای کمبود فزاینده آب است، چراکه این شیوه کشاورزی، حجم آب مصرفی محصولات را رصد و کنترل می‌کند.
کشاورزی بدون خاک، نیازی به استفاده از مواد شیمیایی سمی ندارد. برخلاف کشاورزی خاک‌محور که در آن کشاورزان باید افزایش بازدهی محصول از کود استفاده کنند و جهت دفع آفات و علف‌‌های هرز سم‌پاشی کنند. در واقع بهتر است بگوییم کشت بدون خاک به آفت‌کش‌های کمتری نیاز دارد، بنابراین آلودگی روان‌آب‌ها با استفاده از این نوع کشت به حداقل می‌رسد. کشت بدون خاک زمین را حفظ می‌کند. با افزایش سریع نیاز جهان به غذا، بسیاری از کشورها زمین کشاورزی کم آورده‌‌اند. کشت بدون خاک، مسأله تحلیل رفتن زمین‌های کشاورزی را حل می‌کند.»
معایب کشاورزی بدون خاک
در کنار مزایای فراوان، این نوع کشت معایبی هم در مقایسه با کشت خاک‌محور دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌شود: «به علت سطح بالای رطوبت، محصولات کشت‌شده با استفاده از این رویکرد، بیشتر در معرض حملات پاتوژن‌های عوامل بیماری‌زا هستند، در نتیجه گیاهان تولید شده با این روش، بیشتر مستعد مرگ سریع هستند. دفع ضایعاتی مثل پشم سنگ که به‌‌عنوان محیط رشد این نوع کشت استفاده می‌شود، مشکل است. مهمترین عیب این روش آن است که به سرمایه‌گذاری بالایی نیاز دارد، زیرا بسیاری از سیستم‌های مورد استفاده در این روش باید اتوماتیک باشد.»
نخستین چاپ کتاب «کشت در خاکهای هیدروپونیک» در 92 صفحه با شمارگان 500 نسخه به بهای 32 هزار تومان از سوی انتشارات دانشگاهیان راهی بازار نشر شده است.
نظر شما