به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در سمنان، زبان معیار پارسی در حوزه واژگان ساده، تركیب‌سازی و تبارشناسی واژگان به‌شدت نیازمند توانایی‌های زبانی گویش‌های ایرانی است تا در مقابل هجوم سیل‌آسای واژگانی كه با ورود فناوری‌های جدید وارد زبان فارسی می‌شوند، مقابله كند.

زبان پارسی یگانه میراث ماندگار هزاران ساله از پسِ اعصار و قرون با تغییرات فراوان، اما با حفظ اصالت قابل شناسایی خود به دست ما رسیده است؛ حفظ و شناسایی پیوند این زبان با فارسی میانه و حتی فارسی باستان از رهگذر شناخت و واكاوی گویش‌ها امكان‌پذیر است. در نتیجه هر تلاشی در راه شناخت گویش‌های مختلف زبان فارسی و تحلیل و ثبت و ضبط آنها در واقع تلاش برای زبان فارسی است.

كتاب «توصيف دستوری گويش سرخه‌ای» گامی در جهت شناسایی و تحلیل دستوری یكی از گویش‌های كهن ایرانی در منطقه قومس یا كومش است كه خوشبختانه به دلیل تلاش‌هایی كه از سوی گویش‌وران آن صورت می‌گیرد، هنوز به عنوان زبان ارتباط در زندگی روزانه مردم كاربرد دارد و زنده است؛ گرچه تعداد گویش‌وران آن اندك است، این گویش ظرفیت حفظ و نگهداری و بررسی‌های زبان‌شناختی را داراست و سزاوار تحقیقاتی از این دست است.

«توصيف دستوری گويش سرخه‌ای» نوشته عصمت اسماعیلی و علی‌اکبر فخرو در 173 صفحه از سوی انتشارات دانشگاه سمنان به چاپ دوم رسید و با قیمت 8500 تومان در دسترس علاقه مندان قرار دارد.